شئه مونجوغو - آمان داغلار

مولف: کریم مشروطه چی «سؤنمز»

ناشر: مولف

136 صفحه

نوبت چاپ دوم 1381

شابک: 4-1375-06-964

به آقای کریم مشروطه چی «سؤنمز»!

... آنان که مرا می شناسند می دانند که من اهل مجیزگویی و چرب زبانی نیستم و تا از نوشته ای شدیدا متاثر نشوم دست به قلم نمی برم. آن شب که بنده را سرافراز فرموده بودید، شعر «من سیزله میشم» شما و «کپنک» آقای محمد مدرس به کالبد فرسوده من روح دمید و تاثیر عجیب باورنکردنی در دل من باقی گذاشت. به نظر بنده شعر راستین عبارت پردازی و قافیه سازی نیست. آن دو قطعه شعر نیز چنین حال و هوائی داشت و جان مارا برای چند لحظه از این خاکدان بدر برد، و با کیهان نورد خیال در آسمانها به سیر و صفا واداشت. خدا یارتان باد! ... شاید یکی از ویژگی های شعر خوب آن باشد که از همان بیت نخست چنگ در دل ما زند و تا بیت بازپسین رهایمان نسازد.

بیر گؤیرچین کیمیدنسیزله میشم

بلبلم، یازدا چمن سیزله میشم ...

تا می رسیم به «وطن سیزله میشم» ، «من سیزله میشم»، «سن سیز له میشم».

البته ذوق ها و سلیقه ها گوناگون است. بنده بیشتر از شعری خوشم می آید که ما را از جهان فرودین به بهشت برین فراخواند، یعنی به جهانی فراتر از خور و خواب روزمره حیوانی، آنجا که سراسر زیبائی است و تا چشم کار می کند مهرورزی و شوریدگی و شیدائی. من از سخن پایانی این قطعه چنین دریافتم، زیرا این سخنان، غزل مشهور مولانا را به یادم آورد:

روزها فکر من این است و همه شب سخنم - چرا غافل از احوال دل خویشتنم!(من سیزله میشم)

از کجا آمده ام، آمدنم بهر چه بود - به کجا می روم آخر، ننمائی وطنم! (وطن سیزله میشم)

خنک آن روز که پرواز کنم تا بر دوست - به امید سر کویش پر و بالی بزنم! (سن سیزله میشم)

راستی این «سیزله میشم» ها را چگونه می توان به پارسی ترجمه کرد؟ ... نه، نشد! آنهمه تاثیر عجیب که این شعر بظاهر کوچک در دل حساس من برجای گذاشت تنها هنگامی در دل خواننده دیگر اثر خواهد کرد که نخست شعر خودتان را بخوانید، سپس تعبیر و تفسیر مرا. چنین کنید، چنین کنید! ...

(دکتر مهدی روشن ضمیر. دو شاعر بزرگ: مولانا، شهریار. ص 374/5)