آغ آتیم ... ایله گونش

(بیرده ینی شعرلر)

هوشنگ جعفری

ناشر: انتشارات اُنس

چاپ سوم 1397

190 صفحه

شابک: 1-8-93513-600-978

هوشنگ جعفری را می توان شاعری دانست که از مادر شاعر به دنیا آمده است و به عبارتی او احساس را به صورت مادرزادی در درون خود دارد. اگر بگوییم که وی مبتکر مکتب زنجان در ادبیات ترکی است راه به بیراهه نرفته ایم. او شاعری منحصر به فرد هست که نه تنها از طایفه ی حماسه سرایان است، خیالی شیرین نیز دارد. او گاهی در دوران کودکیش سیر می کند و گاهی جوانی عاشق هست که سودای معشوق را در سر دارد و برای خم ابروی یار سخن می گوید و از فراق و هجران ناله ها سر می دهد و سوز و گداز او در شعر یار آغلادی بیشتر نمایان می شود.

یارین بویون قوجاقلادیم یار آغلادی من آغلادیم

یییغشدی قونشولار بوتون، جار آغلادی من آغلادیم

باشیندا قار قالان داغا، دانیشدیم آیریلیق سوزون

بیر آه چکیب باشیندا کی، قار آغلادی من آغلادیم

ائله کی اسدی بیر خزان، تالاندی گوللریم منیم

خبر چاتینجا بولبوله، خار آغلادی من آغلادیم

اوره ک سوزون دئدیم تارا، سیملر اولدو پارا پارا

یاواش یاواش سیزیللادی، تار آغلادی من آغلادیم

دئدیم کی حق منیم کی دی، باشیمی چئکدیلر دارا

طناب کسنده بوینومو، دار آغلادی من آغلادیم

اما مردم هوشنگ جعفری را بیشتر با شعرهای حماسی می شناسند. ساوالان، آغ آتیم ...