ساعدی، مالینوفسکی ایران

«مطالعه و بررسی مردم شناختی آثار ادبی و مونوگرافی های غلامحسین ساعدی»

پژوهش و نگارش: عمار احمدی

ناشر: ساوالان ایگیدلری

80 صفحه

چاپ دوم 1397

شابک: 0-80-6930-600-978

ساعدی فرزند آذربایجان است. سرزمینی از ایران که تمدن و فولکلور آن برای همه شناخته شده است. او از کودکی با این فرهنگ و فولکلور آشنا و با آنها زندگی می کرد. ساعدی حتی در نوشتن داستان هایش هم در یک جا ننشست بلکه همیشه در تحقیق و سفر بین مردم و مصاحبه با صاحبان فرهنگ کهن ایران بود. او همچون «مالینوفسکی» و «مارگاریت مید» زندگی در بین توده عامه مردم را بر تکیه زدن به کرسی دانشگاه ترجیح داد و توانست این جایگاه ارزشمند را در بین فرهنگ پژوهان ایران کسب کند.

تفکر ساعدی با اینکه مرز نمی شناخت اما با این وجود سخت به اصالت و ریشه خود دل بستگی داشت. برای همین سه اثر بسیار مهم خود یعنی توپ در حوزه داستان، چوب به دست های ورزیل در حوزه نمایشنامه و خیاو یا مشکین شهر در حوزه مونوگرافی را در بین مردم آذربایجان و از درون باورهای عمیق این مردم به رشته قلم درآورد.