بابک، قهرمان مبارزه با اشغالگران

بابک، قهرمان مبارزه با اشغالگران

بابک، قهرمان مبارزه با اشغالگران

وضعیت: ناموجود
پدیدآورنده: منصور جدی

بابک قهرمان مبارزه با اشغالگران

منصور جدی یئلسویو
چاپ اول 1388
ناشر: شیخ صفی
118 صفحه
شابک: 9-04-5600-600-987
 
کتاب «بابک، قهرمان مبارزه با اشغالگران» نوشته ی منصور جدی یئلسویو توسط انتشارات شیخ صفی الدین منتشر شده است.
اجحافات بی حد ساسانیان بر علیه مردم آذربایجان باعث روی آوری آنها به کوه های عظیم و صعب العبور آن ایالت عظیم بود. مردمان ساکن این کوه ها از مزدکی و زرتشتی و شامانیزم و غیره از ستم فرمانروایان ساسانی به تنگ آمده بودند. ظهور اسلام بارقه امیدی بر دل های آنان دمید. ولی با ظهور بنی امیه و بنی عباس و دوری آنها از اهداف اولیه اسلام و ظلم و ستم آنها بر مردم آذربایجان، آنان دوباره شروع به اعتراض و شورش نمودند. فرمانروایان محلی آذربایجان چه وابسته به دوران قبل از اسلام و چه بعد از آن، همراه و همگام با فرمانروایان جدید از هیچ گونه ظلم و تعدی بر علیه مردم تازه مسلمان شده خودداری نمی کردند. علاوه بر آن با توجه بر این که خلفای بنی امیه و بنی عباس به تسنن روی آورده و حقوق حقه آل محمد(ص) را زیر پا گذاشتند ( هر چند که بنی عباس در اوایل کارشان تظاهر به تشیع نیز می کردند) مردم آذربایجان به تدریج به پیش قراولان کوفه و بصره و آل رسول که طرفدار تشیع بودند روی آوردند. آنگاه استقبال مردم آذربایجان از تشیع به مذاق بنی عباس خوش نیامد در نتیجه درگیری و جنگ بین فرمانروایان بنی عباس و مردم به جان آمده از ظلم آنها شروع شد. در اسن رابطه بسیاری از مردمان، که به نحوی از انحا از ظلم و تعدی بنی عباس به تنگ آمده بودند رو به کوه های سر به فلک کشیده آذربایجان نهادند. بنی عباس برای سرکوبی آنها از هیچ گونه تهمت و افترایی خودداری نکرد. تا بتواند نیروهای لازم را جهت سرکوبی آنها فراهم کرده بسیج نماید. اصطلاح خرمدینی هم از این زاویه به میان آمده بود که آنها خواهان آزادی و حق انتخاب مذهب خود بودند و خواهی نخواهی جنگ های سختی بین این مردم باصطلاح خرمدین و بنی عباس اشغال گر به وقوع پیوست. نقطه اوج این درگیری ها با ظهور جاویدان بن سهل و سپس حسن پسر عبدالله (بابک خرمدین) ظاهر می شود. در تداوم نهضت آنها یعنی سرخ علمان یا سرخ جامگان (الحمرا) یا هر چه که نشان از رنگ سرخ قیام در برداشت، نهضت تشیع علوی و سپس قیزیل باش های صفوی (قیزیل باش نیز به معنای «کسانی که کلاه های سرخ رنگ بر سر می نهادندم است) سر برافراشت و در نهایت به عنوان مذهب رسمی آذربایجان و سپس کل ایران و منطقه درآمد. یکی از اهداف این نوشته رد هر گونه اتهامات مغرضانه بر علیه مردم مسلمان به تنگ آمده از جور بنی امیه و بنی عباس و در عوض بها دادن به مبارزات ضد اشغالگرانه آنها و پیروی از تشیع و محبان آل محمد (ص) است.
 
دسته بندی محصولات
مقالات مرتبط با محصول
مقاله مرتبط با این محصول وجود ندارد.
مرورگر شما بسیار قدیمی است!
جهت مشاهده این وب سایت به صورت صحیح، بروزرسانی مرورگرتان ضروری خواهد بود. بروزرسانی مرورگر
×