مفهوم صدا (زبانی درون زبان)

 کتیبه های شفاهی(5) با عنوان مفهوم صدا (زبانی درون زبان) تالیف ناصر منظوری توسط انتشارات اندیشه نو منتشر شده است.
نگارنده اعتقاد دارد که درک ماهیت و واقعیت تولیدات شفاهی زبان چندان ساده نیست. آن چیزی که در طول تاریخ به صورت شفاهی به ما رسیده است حاصل همیاری طبیعی جامعه بوده وسندی مطمئن برای بررسی است. پس، تئوریزه شدن آن از منظر "شناخت" اهمیت بسیار بحرانی دارد.
این مجلد ( از سری کتاب ها و مباحث کتیبه های شفاهی) اختصاص به مطلبی دارد که _ این مطلب _ می تواند به دلیل ویژگی های خود از دیدگاه های مختلفی حائز اهمیت باشد.
رسیدن به تفکر، زمانی تحقق می یابد که ذهن بتواند با نمادها و سمبل هایی به تجسم و درک جهان بیرون برسد. به عنوان مثال، با شنیدن کلمه "باغ" که خود هیچ نشانه و ارتباطی از/با درخت و برگ و میوه و گل و گیاه و زمین ندارد، به تجسم و درک آن مجموعه زمین دارای درختان و میوه های آن ها و سبزی و ... نایل بشود. این یک فرایند انتزاع سازی است که در ذهن صورت می پذیرد. پس، رسیدن به تفکر(به مفهوم پیچیده ی امروزی) از طریق "زبان" محقق می شود.
واژه ها، در اصل، نمادهای تکمیل شده ای از فرایند انتزاع هستند که از واحدهای "صدا" تشکیل یافته اند. تصور می کنیم این واحدهای  "صدا" یی از طریق بار مفهومی خود، اساس زبان ها را شالوده ریزی کرده اند.
در اینجا تلاش خواهد شد تا با تحلیل و آنالیز آوایی و مفهومی واژه های معین و خاصی، به اساس واحدبندی ساختار واژگانی برسیم. یعنی، تا آنجا که امکان دارد، بتوانیم سیستم مندی اولیه ی تشکیل کلمات، قواعد و واحدهای آن را شناسایی کنیم. پس، در اینجا، به مرحله ای خواهیم پرداخت که در آن سمبل های زبانی با مصداق های خود رابطه ی مستقیم تر داشته اند. یعنی صدای ایجاد شده به نوعی بیانگر واقعیت مصداق خود بوده است. اما این مرحله، در فضای انتزاعی شده ی امروزین زبان، یک مرحله ی فراموش شده، از لحاظ عملکرد، به حساب می آید.