توضیحات

گروس بایاتی لاری

• خلیل مختاری نیا
• ائدیت: علی محمدبیانی
• ناشر: ساوالان ایگیدلری
• 129 صفحه
• بیرینجی چاپ 1400
• شابک: 2-673983-622-978

بیجار گروس تا سال 1330 همواره جزء لاینفک خاک آذربایجان بوده است، تا اینکه به دنبال سیاست های ضدترکی پهلویان به همراه شهرستان ترک نشین قروه در داخل استان پنجم به مرکزیت همدان قرار گرفته و در دهه چهل نیز با تشکیل استانی جدید به نام کردستان، قروه و بیجار گروس از استان پنجم منفک و به استان جدیدالتاسیس (کردستان) الصاق و سنجاق می شود.

حسن راشدی در مورد جمعیت ترکان ایران در دهه های 20 و 30 و به نقل از م.پناهیان (که طی تحقیقاتی که از سال 1328-1331 در خصوص جمعیت ترکان ایران انجام داده و ماحصل تحقیقات خود را در مجموعه ای چهار جلدی تحت عنوان “فرهنگ جغرافیای ملی ترکان ایران زمین” تهیه و به انضمام نقشه های مربوطه به چاپ رسانده به صورت مفصل آمار دقیق ترکان ایران را به تفکیک مناطق ایران بیان کرده اند،)می نویسد”. در کتاب مزبور آمار جمعیت ترکان گروس و شهرستان ترک نشین قروه نزدیک به 90 هزار نفر ذکر شد است که عمدتا در شهر بیجار، یاسوکند و 135 روستای ترک نشین دیگر و شهرهای قروه و سریش آباد و 85 روستای ترک نشین قروه و دهستان ها ساکن بوده اند. در این کتاب شهرستان بیجار گروس جزو استان پنجم و در کنار شهرهای همدان، کرمانشاه، سنندج، ملایر، قروه و تویسرکان قرار گرفته است (راشدی، 120، 1385)